کد مطلب:231518 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:206
از سوره ی مائده
38- صفوان بن یحیی گوید از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم معنی «فاغسلوا وجوهكم و أیدیكم الی المرافق و امسحوا برؤسكم و أرجلكم الی الكعبین» چیست؟
فرمود مردی از ابوالحسن علیه السلام معنی این آیه را پرسید آن حضرت فرمود سوره مائده تو را كفایت می كند، مقصودش این بود كه مسح بر سر و پا می باشد.
راوی گوید: عرض كردم: آیه می گوید: «فاغسلوا» پس غسل چگونه است؟
فرمود با دست راست خود آب بردارد و به دست چپ بریزد و تا مرفق برساند و سپس تا سر انگشتان مسح كند.
گفتم یك بار این كار را بكند؟
فرمود ابوالحسن دو مرتبه این عمل را انجام می داد.
گوید گفتم موی خود را در هنگام مسح رد می كرد؟
فرمود هرگاه كسی در نزد او بود موی خود را رد می كرد و هر گاه تنها بود
[ صفحه 510]
رد نمی كرد.
39- ابواسحاق مدائنی گوید نزد حضرت رضا (ع) بودم كه مردی نزد آن جناب آمد و گفت قربانت گردم خداوند متعال می فرماید: «انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله» تا آخر آیه.
امام رضا فرمود خداوند همین طور فرموده است.
وی گفت قربانت گردم كدام یك از این فعل ها را اگر كسی به جا آورد مستحق یكی از این چهار عقوبت می گردد.
حضرت رضا علیه السلام فرمود هرگاه مرتكب چهار معصیت شد به چهار عقوبت مؤاخذه می شود.
اگر با خدا و رسولش جنگ كرد و در زمین فتنه و فساد برپا نمود و مرتكب قتل شد كشته می شود.
و اگر كسی را كشت و مال او را هم ضبط كرد كشته می گردد و مصلوب می شود.
و اگر چنانچه مال كسی را به زور گرفت و لیكن مرتكب قتل نشد دست و پایش قطع می گردد.
و اگر با خداوند و رسول جنگ كرد و راه فساد پیش گرفت و لیكن كسی را نكشت و مال احدی را هم ضبط نكرد در این صورت تبعید می گردد.
راوی گفت: قربانت گردم تبعید او چگونه است؟
[ صفحه 511]
فرمود: او را از شهر و دیارش به جای دیگری تبعید می كنند و برای مردم آن شهر می نویسند كه به مردم اطلاع دهند آن مرد تبعیدی است كسی با وی رفت و آمد نكند و با او غذا نخورد و زن به او ندهد.
و اگر از آن شهر به جای دیگری رفت باز هم مردم را از گرایش و ارتباط با او بازمی دارند و تا مدت یك سال با وی این رفتار را می كنند تا توبه كند و به احكام خداوند تن دردهد.
راوی گوید: اگر وی تصمیم گرفت از كشور اسلام خارج شود و در كشور مشركین زندگی كند، فرمود: هرگاه خواست این كار را بكند گردنش را باید بزنند.
40- احمد بن محمد گوید: حضرت رضا علیه السلام برای من نوشت:
شما چرا زیاد سؤال می كنید، و نمی خواهید از كثرت سئوال دست بكشید، گروهی قبل از شما برای سئوالات زیاد هلاك و نابود شدند، خداوند متعال نیز فرموده: «یا ایها الذین آمنوا لا تسئلوا عن أشیاء».
41- عبدالله بن قیس گوید: از امام رضا علیه السلام شنیدم می فرمود: «بل یداه مبسوطتان».
عرض كردم: خداوند مانند ما دو دست دارد؟
فرمود: خیر اگر چنین بود كه از مخلوقات به شمار می رفت.
42- طائی از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی علیه السلام روایت می كند كه آن حضرت در تفسیر آیه ی «اكالون للسحت» فرمود:
[ صفحه 512]
آن مردی است كه حاجت برادر دینی خود را روا می كند و سپس هدیه او را هم می پذیرد.
فرمود مردی از ابوالحسن علیه السلام معنی این آیه را پرسید آن حضرت فرمود سوره مائده تو را كفایت می كند، مقصودش این بود كه مسح بر سر و پا می باشد.
راوی گوید: عرض كردم: آیه می گوید: «فاغسلوا» پس غسل چگونه است؟
فرمود با دست راست خود آب بردارد و به دست چپ بریزد و تا مرفق برساند و سپس تا سر انگشتان مسح كند.
گفتم یك بار این كار را بكند؟
فرمود ابوالحسن دو مرتبه این عمل را انجام می داد.
گوید گفتم موی خود را در هنگام مسح رد می كرد؟
فرمود هرگاه كسی در نزد او بود موی خود را رد می كرد و هر گاه تنها بود
[ صفحه 510]
رد نمی كرد.
39- ابواسحاق مدائنی گوید نزد حضرت رضا (ع) بودم كه مردی نزد آن جناب آمد و گفت قربانت گردم خداوند متعال می فرماید: «انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله» تا آخر آیه.
امام رضا فرمود خداوند همین طور فرموده است.
وی گفت قربانت گردم كدام یك از این فعل ها را اگر كسی به جا آورد مستحق یكی از این چهار عقوبت می گردد.
حضرت رضا علیه السلام فرمود هرگاه مرتكب چهار معصیت شد به چهار عقوبت مؤاخذه می شود.
اگر با خدا و رسولش جنگ كرد و در زمین فتنه و فساد برپا نمود و مرتكب قتل شد كشته می شود.
و اگر كسی را كشت و مال او را هم ضبط كرد كشته می گردد و مصلوب می شود.
و اگر چنانچه مال كسی را به زور گرفت و لیكن مرتكب قتل نشد دست و پایش قطع می گردد.
و اگر با خداوند و رسول جنگ كرد و راه فساد پیش گرفت و لیكن كسی را نكشت و مال احدی را هم ضبط نكرد در این صورت تبعید می گردد.
راوی گفت: قربانت گردم تبعید او چگونه است؟
[ صفحه 511]
فرمود: او را از شهر و دیارش به جای دیگری تبعید می كنند و برای مردم آن شهر می نویسند كه به مردم اطلاع دهند آن مرد تبعیدی است كسی با وی رفت و آمد نكند و با او غذا نخورد و زن به او ندهد.
و اگر از آن شهر به جای دیگری رفت باز هم مردم را از گرایش و ارتباط با او بازمی دارند و تا مدت یك سال با وی این رفتار را می كنند تا توبه كند و به احكام خداوند تن دردهد.
راوی گوید: اگر وی تصمیم گرفت از كشور اسلام خارج شود و در كشور مشركین زندگی كند، فرمود: هرگاه خواست این كار را بكند گردنش را باید بزنند.
40- احمد بن محمد گوید: حضرت رضا علیه السلام برای من نوشت:
شما چرا زیاد سؤال می كنید، و نمی خواهید از كثرت سئوال دست بكشید، گروهی قبل از شما برای سئوالات زیاد هلاك و نابود شدند، خداوند متعال نیز فرموده: «یا ایها الذین آمنوا لا تسئلوا عن أشیاء».
41- عبدالله بن قیس گوید: از امام رضا علیه السلام شنیدم می فرمود: «بل یداه مبسوطتان».
عرض كردم: خداوند مانند ما دو دست دارد؟
فرمود: خیر اگر چنین بود كه از مخلوقات به شمار می رفت.
42- طائی از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی علیه السلام روایت می كند كه آن حضرت در تفسیر آیه ی «اكالون للسحت» فرمود:
[ صفحه 512]
آن مردی است كه حاجت برادر دینی خود را روا می كند و سپس هدیه او را هم می پذیرد.